پروژه‌ی خانه کوهستانی در مه
پروژه‌ی خانه کوهستانی در مه (Mountain House in Mist Book Villa) اثر لین چِن، یکی از شاخص‌ترین برندگان سال ۲۰۲۰–۲۰۲۱ است. خانه‌ی کوهستان در مه یا (ویلای کتاب)
طراح / معمار: لین چن، شرکت طراحی معماری Shulin
مکان: کوه لیانگجیا (روستای لیانگجیاشان)، بخش لیوچنگ، وویی، جین‌هوا، استان ژجیانگ، چین
کارفرما: گروه گردشگری Hongfu
زیربنا: حدود ۱۵۶ مترمربع
زمان طراحی و ساخت: طراحی از دسامبر ۲۰۱۶ تا اوت ۲۰۱۷ – ساخت از اکتبر ۲۰۱۷ تا ژوئن ۲۰۱۸
زمینه و هدف پروژه:
بنا در جنگلی کوهستانی و قدیمی واقع شده است
روستا هنوز نشانه‌های زندگی سنتی روستایی را حفظ کرده: خانه‌هایی در ارتفاعات مختلف، درختانی چندصدساله در ورودی.
پیش از این تنها سالمندان در روستا ساکن بودند. هدف پروژه ایجاد فضایی بود برای بازگرداندن زندگی و حضور جوانان و کودکان؛ محلی برای خواندن، استراحت و گردهمایی.
ایده‌ی طراحی و سازمان فضایی
بنا ترکیبی است از خانه‌ی مطالعه / کتابخانه‌ی کوچک عمومی و فضای جمعی روستا.
دو بخش اصلی دارد:
طبقه‌ی همکف: تالاری نیمه‌باز با ده ستون سازه‌ای؛ فضایی برای نشستن، گفتگو و بازی کودکان؛ همراه با یک کافه‌ی کوچک.
طبقه‌ی بالا: فضای بسته‌ی مطالعه و کتابخوانی که با پله‌ی بیرونی به همکف متصل است.
حیاط مرکزی در میانه‌ی بنا قرار دارد: باران به حوض پایین می‌ریزد و صدای آب ایجاد می‌کند؛ نور خورشید بازی سایه و روشنایی را به فضا می‌آورد.
در طبقه‌ی دوم، قفسه‌های کتاب به شکل حلقه‌ای پیرامون فضای مطالعه سازمان یافته‌اند. این حلقه‌ها مسیر حرکت، دید به بیرون و بازی نور و هوا را فراهم می‌کنند.
موقعیت و ایده اصلی
این ویلا در یکی از روستاهای تاریخی کوهستان Wuyi در چین ساخته شده است؛ جایی که سنت و طبیعت نقش پررنگی دارند. هدف طراح این بود که خانه‌ای معاصر بسازد، بدون آن‌که هویت محلی از بین برود.
ویژگی‌های معماری
مصالح بومی + مدرن:
ترکیب چوب و آجر سنتی با پلی‌کربنات شفاف. این ماده باعث شده ساختمان در روز ساده و آرام دیده شود، اما در شب همچون فانوسی درخشان بدرخشد.
ارتباط با محیط:
فرم ساده و مینیمال بنا باعث می‌شود با بافت قدیمی روستا هم‌خوانی داشته باشد و حس تحمیل شدن به محیط را نداشته باشد.
فضای داخلی:
طراحی داخلی روشن و باز است، با پنجره‌هایی که چشم‌انداز کوهستان مه‌آلود را قاب می‌کنند.
نورپردازی:
استفاده هوشمندانه از نور طبیعی در روز و نور ملایم مصنوعی در شب، تجربه‌ی متفاوتی ایجاد می‌کند.
فلسفه طراحی
ادغام سنت و مدرنیته: نشان می‌دهد معماری مدرن می‌تواند در کنار فرهنگ بومی زندگی کند.
تجربه حسی: مه و نور، دو عنصر طبیعی منطقه، جزئی از طراحی شده‌اند.
پایداری: مصالح بومی و طراحی ساده به کاهش مصرف منابع کمک می‌کند
۱. پلان و مقطع‌ها
شکل پلان به‌صورت دو طبقه است؛ طبقه همکف بیشتر باز است و ستون‌هایی ساختمان را نگه می‌دارند.
طبقه دوم فضاهای بسته‌تری دارد؛ فضاهایی برای مطالعه که با قفسه‌های کتاب دورتادورشان و راهرویی ایجاد شده‌اند.
در پلان دیده می‌شود که راهرویی مشرف به فضای باز/پاتیوی مرکزی هست؛ نور و مناظر محیط طبیعی را به درون دعوت می‌کند.
۲. نماها و محیط بیرونی
نماها ترکیبی هستند از مصالح چوب، فولاد، شیشه / پانل نیمه‌شفاف (پلی‌کربنات)؛ به‌طوری که نما در روز نور را عبور می‌دهد و در شب نور داخلی بیرون را نشان می‌دهد.
سقف شیب‌دار دو طرفه (دوپَره) دارد که به سبک سقف‌های سنتی منطقه نزدیک است، اما با کمی تغییر (شیب متفاوت و ریزی در لبه‌های سقف) برای ایجاد تأثیر بصری خاص‌تر.
۳. فضاهای باز و نیمه‌باز
طبقه همکف فضای نیمه‌باز یا باز دارد، جایی که ستون‌ها باعث شده‌اند ساختمان کمی از زمین فاصله بگیرد، و فضا برای آدم‌ها فراهم شود که بتوانند زیر بنا جمع شوند، نشسته چایی بخورند، گفتگو کنند یا کودکان بازی کنند.
پاتیویی مرکزی وجود دارد—یک حیاطچه با کف باز که پایین آن سطحی از آب وجود دارد. وقتی باران می‌آید، صدای قطرات آب و ریزششان به داخل پاتیو حس طبیعت را تقویت می‌کند.
۴. مصالح و ساختار
اسکلت ساختمان ترکیبی از چوب و فولاد است.
چوب کاج وارداتی (pine) برای ساخت قفسه‌های کتاب استفاده شده است که ضخامت آن حدود ۳ سانتی‌متر است.
روی نما پانل‌های نیمه‌شفاف وجود دارد که در محله مثل این روستاها کمتر دیده می‌شود، و این پنل‌ها باعث می‌شوند فضای داخلی در روز نور ملایمی داشته باشد